Archiwum 2014/15
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
Serdecznie zapraszamy na spektakl teatru RAJ
"Zabawa w Śpiąca królewnę"
w dniu 12 października 2014 r. o g. 17.00
w Domu Kultury Zacisze.
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
W dniu 4 października 2014 r. uroczyście pożegnaliśmy odchodzącego ze swojej funkcji Księdza Proboszcza Wacława Madeja, który był Proboszczem w Św. Marku Ew. przez 10 lat. Po wieczornej mszy św., w imieniu licznie zgromadzonych w kościele Parafian, poszczególne grupy parafialne gorąco podziękowały księdzu Proboszczowi za jego owocną posługę pasterską w naszej parafii.
W imieniu wspólnoty świetlicowo-teatralnej Księdza Proboszcza pożegnały dzieci, rodzice i wychowawcy. Basia M. i Wiktoria Z. recytowały napisany na tę okazję wierszyk:
Kochany Księże Proboszczu
Spójrz na nas – Markowe dzieci.
To nie gwiazdki w naszych oczach,
to łezka w każdym się świeci.
Dziesięć lat byłeś z nami w Św. Marku
(łza się wciąż w oku kręci),
i choć odchodzisz do innej parafii,
zostaniesz w naszych sercach
i życzliwej pamięci.
Pod skrzydła swoje nas wziąłeś.
Wspierałeś, cieszyłeś się z nami,
za to Ci z serca dziękujemy
i szczerze Ciebie kochamy!
Niech Pan Bóg Ci błogosławi
i Anioł Twój niechaj Cię strzeże.
Prosimy Cię o modlitwy za nas,
a my będziemy za Ciebie mówić pacierze.
Niech Ojciec Niebieski da Ci dobrych ludzi,
łask Bożych ześle zdrój cały
i dużo dziecięcych serduszek,
które Cię będą kochały.
A kiedy zatęsknisz za nami,
gdy smutek radości kolory zatrze,
nie zwlekaj, przybywaj prędko,
odwiedź nas w świetlicy i w teatrze.
Najdroższy i wierny nasz Widzu
kawałek Twego serca tu mamy.
Już dziś na najbliższą premierę
gorąco Cię zapraszamy!
Ksiądz Proboszcz otrzymał od nas na pamiątkę kolaż zdjęciowy zawierający fotografie przypominające 10. letni pobyt w naszej parafii.
Wyrażając nasza wdzięczność za te laty posługi kapłańskiej, życzymy aby Pan Bóg wynagrodził Księdzu wszelkie dobro, które czynił i aby obdarzał GO wciąż nowymi łaskami, siłami, by czuł nasze wdzięczne modlitwy i spotkał się z życzliwością nowych parafian.
Fotorelacja z uroczystości Pożegnania Księdza Proboszcza
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
Na początku października odwiedziliśmy praski Teatr Baj. Nasz wizyta przypadła w przeddzień jubileuszu 85-lecia teatru. Baj jest najstarszym działającym polskim teatrem lalkowym. Jego piękna historia rozpoczęła się przed wojną na warszawskim Żoliborzu. Początki istnienia teatru należy wiązać ze społecznikowską pasją zasłużonych artystów: Jana Wesołowskiego, Szczepana Baczyńskiego i Marii Kownackiej. Baj przez dziesiątki lat był kojarzony z przedstawieniami dla młodszych dzieci. Przez ostatnie sezony zmienia swój wizerunek. Spektakl, który mieliśmy okazję obejrzeć przeznaczono dla widzów nieco starszych. Twórcy przedstawienia zmierzyli się z trudną tematyką. Opowiadają historię zaczerpniętą z dziejów II wojny światowej. Głównymi bohaterami są brat i siostra - Jurek i Irenka, którzy w wyniku działań wojennych zostali deportowani ze swojego domu znajdującego się gdzieś na kresach dawnej Polski, by spędzić okrutny czas w syberyjskiej osadzie. Zagmatwane losy zawiodły ich przez Bliski Wschód aż do obozu polskich uchodźców w Santa Rosa w Meksyku. Historia młodych wygnańców z przeszłości została w Baju opowiedziana bez upiększeń. Aktorzy umownie, lecz przekonująco odgrywają głód, poniewierkę, rozpacz po rozstaniu z matką, straszne zimno, walkę ze zdziczałym prześladowcą. Są też dobre chwile: opieka niezawodnego, choć poznanego przypadkiem przyjaciela, szorstkie, lecz życzliwe gesty współwięźniarki. Prawdziwe dobro i ciepło wróci do dzieci dopiero po amnestii i z dala od okrutnej północy.
Spektakl zbudowany jest wieloma środkami. Jego głównym budulcem są świetnie grający aktorzy, ale w Baju nie mogło też zabraknąć lalek, starannie ogrywanych przedmiotów i znaczącej scenografii. Lalki też mogą głęboko poruszyć, jak te szmacianki, które udają ciała zamarzniętych podczas podróży przesiedleńców. Przedstawienie oprócz historycznego wątku porusza też temat pamięci i przekazywania wspomnień. Irenka, po latach starsza kobieta mieszkająca z hiszpańskojęzyczną rodziną w Meksyku, musi zmierzyć się ze swoimi strasznymi wspomnieniami w imię ocalenia pamięci o losach pokolenia, którego jest przedstawicielką. Podejmuje rękawicę i mimo bólu wtajemnicza w swoje przeżycia najbliższych.
Po spektaklu mieliśmy okazję uczestniczyć w spotkaniu z aktorami grającymi główne role. Dowiedzieliśmy się, że budując postaci bazowali na swoich rodzinnych historiach, a przedstawienie jest dla nich osobistym głębokim przeżyciem. Twórcom Jeśli nie powiesz, kto będzie wiedział? należą się gratulacje za odwagę, mądrość i chęć poważnej rozmowy z młodymi widzami. Z teatru wyszliśmy poruszeni.
M.F.
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
W dwa ostatnie poniedziałki września dzieci ze Świetlicy "Pod Aniołem" miały okazję poznać bliżej Kościół św. Marka Ewangelisty. Ksiądz proboszcz Wacław Madej (22.09) w oraz ksiądz Wojciech Jaworski (29.09) opowiedzieli dzieciom o historii naszej świątyni, jej patronie - św. Marku, najważniejszych miejscach wewnątrz i na zewnątrz. Ksiądz proboszcz przedstawił dzieciom historię powstania płaskorzeźb świętych i błogosławionych umieszczonych na chórze, a także o relikwiach św. ojca Maksymiliana Kolbe, św. siostry Faustyny i bł. ks. Jerzego Popiełuszki. Dzieci usłyszały także o kościelnych witrażach, ołtarzu, kaplicy z obrazem Matki Boskiej Trockiej i organach.
Ksiądz Wojciech Jaworski oprowadził nas także po zachrystii, gdzie pokazał nam szaty i naczycnia liturgiczne. Wstąpiliśmy także do kancelarii, gdzie dowiedzieliśmy się - z jakimi sprawami przychodzą tam parafianie.
Wycieczka wszystkim się bardzo podobała, gdyż odkryła przed nami wiele nowych tajemnic kościoła, o których nie wiedzieliśmy - mimo że odwiedzamy go przynajamniej raz na tydzień.
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
27.09.2014r. byliśmy w Domu Kultury Zacisze na przestawieniu pt. „Biała sukienka czyli 3 dni z Powstania Warszawskiego”. Przedstawienie w bardzo przystępny i zrozumiały dla dzieci sposób przekazano fragment historii oraz przeżyć ludzi uczestniczących w obronie Warszawy. Uzupełnieniem autentyczności była gra świateł i dobór dźwięku. Bardzo trudny temat, ale tak dobrze wyreżyserowany, że okazał się zrozumiały dla dużego i małego widza. Grupie aktorów Teatru Pinokio dziękujemy i życzymy następnych sukcesów.
Spektakl „Biała sukienka” bardzo mi się podobał. Przedstawienie bardzo nowoczesne. Wiedzę przekazaną przez aktorów pamiętam do dziś. Seans był bardzo ciekawy, ale też dla mnie zrozumiały. Myślę, że mogłabym je obejrzeć jeszcze raz.
Klaudia Kowalska
Zdjęcia dzięki uprzejmości DK Zacisze:
- Details
- Category: Archiwum 2014/15
Rozpoczynamy nowy sezon rodzinnych wyjść do teatrów w ramach programu "Teatr to więcej niż teatr" Lokalnego Systemu Wsparcia na Targówka Mieszkaniowym"
'Uprowadzenie z Seraju" W. A. Mozarta
W piątek 19 września w Warszawskiej Operze Kameralnej miała miejsce długo oczekiwana premiera. Tego dnia po 25 latach przerwy wznowiła działalność Scena Marionetek. A my wiedząc o tym, jaki to teatralny rarytas pojawiliśmy się w gmachu WOK już dwa dni po pierwszym spektaklu. Opera marionetkowa to gatunek teatralny z czterystu-letnią tradycją. Narodził się we Włoszech, był bardzo lubiany we Francji, chętnie oglądany również w siedzibach polskich możnowładców. Połączenie teatru marionetkowego - najtrudniejszej i najbardziej szlachetnej spośród lalkarskich sztuk z operą daje spektakularny a jednocześnie kameralny efekt. Animacja lalki na długich niciach wymaga od lalkarzy wielkiego kunsztu. Jedną lalkę obsługuje do trzech aktorów, posługując się krzyżakiem, do którego przytwierdzone są nici, w zależności od marionetki od kilku do kilkudziesięciu. Lalki we wdzięczny sposób naśladują ruch człowieka, potrafią popisać się tańcem, precyzją w noszeniu i przestawianiu przedmiotów, budowaniem scen "wieloosobowych". Jednocześnie przekraczają umiejętności żywego aktora zgrabnie unosząc się w powietrzu. Lalkarzom Sceny Marionetkowej towarzyszyła na żywo orkiestra i śpiewacy, co potęgowało trudność uzyskania spójnego scenicznego efektu. Zgranie orkiestry, śpiewaków i lalkarzy wymaga wielkiej pracy i precyzji. Udało się doskonale. Lesław Piecka, reżyser przedstawienia i legendarny profesor marionetki z białostockiej szkoły teatralnej, na pierwszą premierę wznowionej Sceny Marionetek wybrał "Uprowadzenie z Seraju" W. A. Mozarta z librettem J. G. Stephaniego. Historia uprowadzenia i uwolnienia pięknej Konstancji, ukochanej hrabiego Belmonta rozgrywa się w bajkowej bliskowschodniej scenerii. Z zachwytem podziwialiśmy zminiaturyzowaną scenografię, przykuwające wzrok stroje lalek. Jednocześnie, mimo skrywającej ich półprzezroczystej zastawki, spoglądaliśmy co chwilę na śpiewaków, którzy znajdując się z boku sceny dawali głos swoim lalczynym kolegom. Uczta dla uszu i oczu! Po przedstawieniu aktorzy-lalkarze pojawili się w foyer i przed teatrem. Mieliśmy okazję porozmawiać z nimi przez chwilę, zrobiliśmy też wspólną fotografię, do której dołączył sam reżyser. Nasz kolejny sezon teatralnych wyjść uważamy za rozpoczęty!
M.Foks
