Aktualności
Wyjście do Teatru Narodowego na spektakl „Pchła Szachrajka”
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
Rodzinne wyjście do Teatru Narodowego na spektakl „Pchła Szachrajka”, w niedzielę 16 listopada 2025 r.
Wyjście grupy dzieci wraz z rodzicami na spektakl „Pchła Szachrajka” w Teatrze Narodowym okazało się wyjątkowo udanym wydarzeniem, łączącym dobrą zabawę z wartościowym kontaktem ze sztuką. Przedstawienie w reżyserii Anny Seniuk, którego premiera odbyła się 6 grudnia 2013 roku, jest grane już ponad 12 lat, co świadczy o jego ogromnej popularności i niesłabnącej atrakcyjności dla młodej widowni. W rolę tytułowej bohaterki, wcieliła się Ewa Bukała, nowa odtwórczyni tej roli. Przez blisko 12 lat rolę tę grała aktorka Ewa Konstancja Bułhak (266 spektakli).
Mimo upływu czasu spektakl wciąż zachwyca energią, humorem i świeżością. Reżyser zadbała o to, aby klasyczna historia Jana Brzechwy była zrozumiała i ciekawa zarówno dla najmłodszych, jak i dla dorosłych. Żywiołowa gra aktorska, kolorowa scenografia oraz rytmiczna muzyka angażowały dzieci od pierwszych minut, a reakcje najmłodszych widzów pokazywały, jak bardzo wciągają ich kolejne przygody niesfornej Pchły.
Rodzice podkreślali, że spektakl nie tylko bawi, ale także uczy — ukazuje konsekwencje psot i pochopnych decyzji, jednocześnie pozostając pogodny i pełen ciepła. Tempo przedstawienia dostosowane było świetnie do możliwości percepcyjnych dzieci, dzięki czemu nikt się nie nudził, a finał wywołał wiele emocji i uśmiechu.
Cała grupa opuściła teatr w doskonałych nastrojach. Dzieci pełne były wrażeń i inspiracji, a rodzice docenili możliwość wspólnego przeżycia czegoś wartościowego. „Pchła Szachrajka” w reżyserii Anny Seniuk to spektakl, który zdecydowanie warto polecić każdej rodzinie — to klasyka podana z sercem, wdziękiem i wielką teatralną radością.
Niektórym widzom udało się zobaczyć Panią reżyser Annę Seniuk, która oglądała z widowni swoją sztukę, co było wisienką na torcie tego wydarzenia!
Szkoda, że nie dało się porozmawiać z Pani Anna Seniuk…
p. Teresa
ŚPIEWANKI PATRIOTYCZNE
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
11 listopada w świetlicy „Pod Aniołem” obyło się wyjątkowe wydarzenie - Śpiewanki Patriotyczne. Sala teatralna wypełniła się po brzegi – przyszły całe rodziny, dzieci, młodzież i dorośli, by we wspólnym śpiewie oddać hołd tym, którzy walczyli o wolność naszej Ojczyzny. Od pierwszych chwil czuło się niezwykłą atmosferę jedności i wdzięczności.
Wspólnie śpiewaliśmy znane pieśni patriotyczne, a dzieci chętnie zgłaszały się, by wystąpić solo na scenie – z odwagą prezentowały swoje ulubione utwory, otrzymując ciepłe brawa od publiczności. Jedna z naszych podopiecznych Basia Sz. zaśpiewała pieśń pt.: „Orlątko”, która była ostatnimi słowami umierającego, nastoletniego obrońcy Lwowa, który pocieszał zapłakaną matkę. Wykonanie to było bardzo wzruszające.
W przerwie mogliśmy zjeść przygotowany tradycyjnie przez pana Wojtka M. smalec, który stał się już znakiem rozpoznawczym śpiewanek. Nie zabrakło także słodkich przekąsek oraz czegoś ciepłego lub zimnego do picia, a przy wspólnym poczęstunku był czas na spotkania, rozmowy i dzielenie się wrażeniami.
Gdy krótka przerwa dobiegła końca, wróciliśmy do śpiewania – tym razem z najbardziej wytrwałymi, którzy zostali z nami aż do późnych godzin wieczornych. To był piękny, pełen wzruszeń i rodzinnej atmosfery czas, który na długo pozostanie w naszej pamięci.
Wyjście na zajęcia FabLab Wbijaj! ul. Markowska
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
Kolejne zajęcia w stolarni!
5 listopada 2025 podopieczni Świetlicy „Pod Aniołem” odwiedzili pracownię FabLab Wbijaj!, gdzie wzięli udział w warsztatach stolarskich, które są planowane raz w miesiącu.
Dzieci zamieniły się w młodych majsterkowiczów – szlifowały, wierciły, wycinały i przybijały elementy, tworząc własne, drewniane ślimaki. Każde dziecko mogło zabrać swojego ślimaka do domu.
Na zakończenie uczestnicy z dumą pozowali do wspólnego zdjęcia ze swoimi pracami, a gotowe ślimaki zaprezentowano również na mini wystawie.
To były zajęcia pełne radości, kreatywności i dobrej zabawy – zajęcia, na które dzieci chodzą b. chętnie!
Dziękujemy organizatorom!
p. Marcelina
Wyjście na zajęcia do Artlabu CERAMIKA DWUETAPOWA 2 etap SZKLIWIENIE
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
Wyjście na Zajęcia ceramiczne w ArtLabie cz. 2 malowanie – 27 października 2025
Drugi etap jesiennych warsztatów ceramicznych w ArtLabie upłynął pod znakiem koloru, rozmów i kreatywności. Dzieci z ogromnym zaangażowaniem malowały swoje gliniane kubeczki-grzybki, które dzięki różnorodnym barwom nabrały niepowtarzalnego charakteru. Pomalowane kubeczki będą szkliwione i wypalane. Czas spędzony w pracowni był również okazją do wspólnych rozmów o zbliżających się świętach Zadusznych oraz do krótkich jesiennych rozmówek po angielsku. Teraz z niecierpliwością czekamy na efekty naszych gotowych, błyszczących dzieł!
p. Ania N.
Dwudniowa wycieczka do Płocka
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
W dniach 25 i 26 października wyruszyliśmy na dwudniowa wycieczkę autokarową do Płocka. w pierwszej kolejności odwiedziliśmy Skansen w Maurzycach, po którym oprowadziła nas pani przewodnik. Skansen prezentuje architekturę dawnej wsi łowickiej. Znajduje się w nim ponad 40 obiektów, datowanych w większości na II poł. XIX i I poł. XX w. Zobaczyliśmy w nim m.in. bogato dekorowane wnętrze maszyny do obróbki zbóż i chłopskie pojazdy wyjazdowe. Zobaczyliśmy także szkołę wiejską i mieszkanie nauczycielki z okresu międzywojennego. Uzupełnieniem obrazu łowickiej wsi, odtwarzanego w skansenie, są przykłady tzw. małej architektury: studnie, kapliczki i krzyże przydrożne, a także budynki związane z wiejskimi rzemiosłami: kuźnia i wiatrak "koźlak", straż pożarna oraz świątynia i dzwonnica.
Po długim spacerze i zwiedzaniu pojechaliśmy do zamku w Oporowie. Zamek został wzniesiony w latach 1428-1453 na zlecenie Władysława Oporowskiego.
Zamek usytuowano na wyspie, otoczony fosą — co czyni go typową późnogotycką rezydencją obronną. Przez wieki zmieniał właścicieli — rody Oporowskich, Tarnowskichi inni. Podziwialiśmy wnętrza zamku, w tym sale muzealne z obrazami, meblami, rzeźbami i wyrobami rzemiosła artystycznego dawnych epok. Na zamek składa się wieża, baszta z kaplicą, mury obronne, dziedziniec. Co jest typowe dla zamku obronno-rezydencjonalnego. Wokół zamku rozpościera się park, w którym mogliśmy pospacerować, wybiegać się i rozkoszować się naturą a także obejrzeć warownię zewnętrzną.
Następnie pojechaliśmy na obiadokolację do Płocka do restauracji Gary Babci Krysi.
Intensywny pełen wrażeń dzień zakończyliśmy w Domu Pielgrzyma przy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia. Sanktuarium mieści się w centrum Płocka — przy Starym Rynku.
Na koniec dnia czekało na nas spotkanie z siostrą i prelekcja. Dowiedzieliśmy się, że 22 lutego 1931 r. właśnie tu — w klasztorze Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Płocku — Św. Faustyna Kowalska doznała pierwszego objawienia Jezusa Chrystusa jako „Jezus Miłosierny”. Jest to miejsce uznane za sanktuarium — miejsce kultu Miłosierdzia Bożego.
Mimo tylu wrażeń mieliśmy siłę na wieczorny spacer nad Wisłę, gdzie mieliśmy okazję jeszcze bardziej się zintegrować. a potem udaliśmy się na zasłużony wypoczynek.
Następnego dnia, w niedzielę po śniadaniu w Saloniku Babci Krysi poszliśmy na mszę świętą do Bazyliki katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która znajduje się na Wzgórzu Tumskim – malowniczym wzniesieniu nad Wisłą w Płocku. Dzięki położeniu na wzgórzu widok na panoramę miasta i Wisły jest bardzo malowniczy.
Potem mieliśmy spotkanie z przewodniczką miejską, która zaproponowała grę miejską pisaną poezją. Zagadki rozwiązywane były na bieżąco, aby odgadnąć na końcu gry hasło. Przybliżyła nam historię Płocka. Zaczęliśmy od zobaczenia muru obronnego. Obecnie zachował się jedynie fragment muru o długości około 15 m. Pozostałości muru są ukryte w strukturze miasta – budynki, działki mogą zawierać w sobie fragmenty dawnego muru. Po drodze zobaczyliśmy Ratusz Miejski. Budynek był wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany, m.in. w 1837 roku dobudowano wieżę zegarową. Codziennie o godzinie 12:00 oraz 18:00 z wieży rozbrzmiewa hejnał miasta. Dalej według załączonej mapy ruszyliśmy do pomnika księcia Bolesław III Krzywousty, urodzonego w Płocku, znajdującego się na Placu Książęcym niedaleko kościoła farny i wieży. Jest to monumentalna figura – książę na koniu, symbol historycznej wagi miasta i jego związków z dynastią Piastów.
Następnym punktem na mapie była szkoła Małachowianka. Pełna nazwa: Liceum Ogólnokształcące im. Marszałka Stanisława Małachowskiego.
Szkoła działa nieprzerwanie od roku 1180 w tym samym miejscu — co czyni ją uznawaną za najstarszą szkołę w Polsce i jedną z najstarszych w Europie.
Od drugiej strony Wisły goniła nas burza. Zdążyliśmy jednak umknąć przed nią i schroniliśmy się w Bazylice Katedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Katedra jest największą nekropolią Piastów w Polsce. Uważana za najstarszą świątynię rzymskokatolicką w mieście i jeden z najważniejszych zabytków Mazowsza. Została konsekrowana w 1144 roku przez biskupa Aleksandra z Malonne. Jest jedną z najstarszych zabytków sakralnych Polski — budowla o korzeniach romańskich, z nawarstwieniami architektonicznymi z późniejszych epok. Do Bazyliki weszliśmy przez kopie słynnych „Drzwi Płockich” z XII w. Składają się one z płyt z płaskorzeźbami: na lewej i prawej skrzydle znajdują się sceny chrześcijańskie, prawdopodobnie ilustrujące dwanaście dogmatów wiary.
Bazylika była ostatnim punktem naszej gry miejskiej, dotarcie tam pozwoliło zakończyć grę i rozwiązać hasło: Płock stolicą Polski.
Wycieczka była bardzo dobrym czasem poświęconym ma zdobycie wiedzy, odkrycie nowych miejsc a także ma zacieśnianie więzi rodzinnych i przyjacielskich.
Finał XXIII Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego Poezji Religijnej „Usłysz Panie, moje słowa”
- Details
- Category: Rok szkolny 2025/26
Finał XXIII Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego Poezji Religijnej „Usłysz Panie, moje słowa” dla uczczenia Pontyfikatu Jana Pawła II, 23.10.2025 r.
Finał i rozdanie nagród w konkursie recytatorskim odbyło się 23 października w Katolickiej Szkole Podstawowej im. Ks. Piotra Skargi przy ul. Bema 73/75, w Warszawie.
W pięknie przygotowanej i udekorowanej (jak zwykle) sali gimnastycznej wystąpili wszyscy nagrodzeni (I, II, III nagroda), recytowali swoje utwory. Oczywiście wystąpiła też Ada K. ze swoim nagrodzonym II nagrodą, w kategorii (kl. 7-8), utworem „Madonna Ateistów” Romana Brandstaettera. Za swoją recytację otrzymała gromkie brawa!
Z rąk dyrektora – organizatora Szkoły Katolickiej otrzymała dyplom, piękną pamiątkową statuetkę i album o Janie Pawle II.
Pozostali finaliści, w tym Sabinka i Olena otrzymały dyplomy finalistów oraz album o Naszym Papieżu, Janie Pawle II.
Teatr Raj Świetlicy „Pod Aniołem” otrzymał dyplom za zdobycie II nagrody.
Występom towarzyszył szkolny chór CANTARE, z pięknymi religijnymi pieśniami.
Dziękujemy organizatorom, rodzicom oraz naszym uczestnikom XXIII Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego Poezji Religijnej „Usłysz Panie, moje słowa”.
Page 2 of 18
